Het Freek-effect

Of Lin vandaag op school een dier met de G kon noemen, vertelt ze me als ze thuiskomt. Dat kon ze dus wel.
Ik zou zelf giraffe gezegd hebben. Of misschien als ik in een exotische bui was een gibbon.
‘Wat heb je geantwoord?’ vraag ik aan Lin.

Lees verder “Het Freek-effect”

Aangepast gamen

Ik kan er niet meer omheen. Lin is een nerd. Als het aan haar lag zou ze de hele dag gamen op haar Nintendo Switch. Of Dungeons and Dragons spelen. Of grootse avonturen beleven terwijl ze iedereen met haar zwaard in de pan hakt.

Nou is gamen op een gameconsole of computer voor de gemiddelde mens best een haalbaar iets, alle knopjes en joysticks zijn best goed bedienbaar als je jezelf daarin traint. Maar voor Lin is dat toch net iets anders. Door haar beperkte motoriek omdat haar hersenen haar spieren niet zo goed aansturen zijn kleine knopjes behoorlijk onmogelijk. Daarom heeft Lins vader voor haar een besturingssysteem gemaakt, speciaal aangepast op wat zij wel kan. Omdat ik hier regelmatig vragen over krijg, dacht ik: laat ik eens opschrijven hoe dat precies voor Lin in elkaar geknutseld is zodat anderen daar misschien wat aan hebben.

Lees verder “Aangepast gamen”

Ouderdomsverschijnselen?

De afgelopen weken krijg ik langzaam het idee dat Lin me oud begint te vinden:

Zo af en toe wil ik een middagdutje doen.
Werken én juf én verzorgende én moeder én huishoudster is gewoon best een beetje veel.
Lin: ‘je bent zo saai als een schelp, nee een museum, nee als een zwart wit film. Nee, als een vastlopende zwart-wit film over een doos die toch al niet bewoog.’
Helaas krijgt arme Lin dit nu zo vaak van mij terug te horen dat ze spijt heeft van deze verzuchting…

Lees verder “Ouderdomsverschijnselen?”