‘Mama? Waarom moet je op een knopje drukken bij een stoplicht?’
‘Zodat het verkeerslicht weet dat wij er staan.’
‘Maar een verkeerslicht kan toch helemaal niet denken?’
‘Nee, er zit een computersysteem achter waar een signaal heen gaat als wij op het knopje drukken. En dan verandert er iets in het systeem waardoor hij ‘’’weet’’’ dat er mensen staan en dan gaat hij op groen voor ons. En dan gaat het systeem werken zo van ‘als er op het knopje gedrukt wordt, dan gaat het licht straks op groen’. Zo werken alle computers, áls er iets gebeurt, dán gebeurt er daarna iets anders.’
Even ben ik bang dat mijn uitleg te ingewikkeld was. Lin denkt na.
‘Waarom zijn er niet gewoon sensoren?’
Het verbaast me hoe vaak Lin me verbaast met haar vragen.
‘Uh, omdat die reageren op gewicht of op metaal denk ik en wij zijn niet zwaar genoeg en hebben ook geen metaal in ons.’
Lin denkt weer even na om me vervolgens te verbazen met haar heerlijk kinderlijke oplossing:
‘Dán moeten we meer spinazie eten.’
Ik hum instemmend. Daar ga ik sowieso geen nee op zeggen.
Geweldige redenering!
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk om te lezen! Geweldig hoe kinderen denken 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, heerlijk heh ♥️
LikeGeliked door 1 persoon
hahaha heerlijk kind!!
LikeGeliked door 1 persoon
Nee natúúrlijk niet tegenspreken, Lyn mankeert van alles aan haar spieren maar met haar hesenpannetje is niets mis hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha! Heerlijk zo logisch!
LikeGeliked door 1 persoon